NURLU PENCERE
NURLU PENCERE
Nurlu bir pencereden uzatıp da başımı Bir anda seyre daldım hayal arkadaşımı Aldı götürdü beni onun o nur cemali Upuzunca bir süre yaşadım ben bu hali Neden sonra gerçekler haykırdı suratıma Oradan uzaklaştım atlayarak atıma At koştu ben inledim, acılarla kıvrandım Düşünceler hercümerç hatalımı davrandım Çelikten iradeler dünyaya hükmederdi Ama gördük ki kaldıramadı bu derdi Şimdi başım önümde düşünür durur oldum Hiç huzurum kalmadı hepten bihuzur oldum Çaresiz çekeceğim ömrümün sonuna dek Benim bu acımı ancak hafifletir bir melek İhsan POLAT 04.05.2008 İspir |