BENDEN ADAM OLMAZ

Koştum,düştüm,yuvarlandım,
Madalya alırım sandım,
Madara oldum,utandım,
Benden adam olmaz dostlar.

Diken gördüm,çiçek sandım,
Sahte dostlara inandım,
Böylelikle bin kez yandım,
Benden adam olmaz dostlar.

Kafama taşlarla vurun,
Herhalde aklımda sorun,
Gelinde siz hayra yorun,
Benden adam olmaz dostlar.

Sel gibi coştum çağladım,
Dost üzüldü ben ağladım,
Enayi koydular adım,
Benden birşey olmaz dostum.

Gezdim dolaştım yabanı,
Dediler köyün çobanı,
Boşa tükettim zamanı,
Benden adam olmaz dostlar.

Yüz mesleğin hepsi yarım,
Olmadı servetim,varım,
Ne yazım var,ne baharım,
Benden adam olmaz dostlar.

Her gülene koşup gittim,
Esnaf oldum iflas ettim,
Küçücükken kaldım yetim,
Benden adam olmaz dostlar.

Fahrettin’im bitti ömür,
Belki haktan böyle emir,
Kara bahtım sanki kömür,
Benden adam olmaz dostlar