__KİMSESİZİM__
Kendi gölgelerime karıştım,yine kimsesizim
Atıverdim kendimi yosun tutmuş kaldırımlara Ve silinip giden sevdamı taşıyorum, Bir kuçak dolusu sevda... Henüz ilk sütünü emmemiş, Sevdaları bırakıyorum geçtiğim kapı önlerine Belki yıllar sonra geriye dönüp almak istediğimde, Her biri mutlu bir yuva bulmuş olcak. Gölgelerime karıştım yine kimsesizim Kendimi bilmediğim sonsuzluğa sürüklüyorum Sonunda ölümün olduğunu bildiğim halde, Kimsesizlikten ölüme yürüyorum... |
Kendimi bilmediğim sonsuzluğa sürüklüyorum
Sonunda ölümün olduğunu bildiğim halde,
Kimsesizlikten ölüme yürüyorum...
Alınan her nefeste bir umut vardır
Hüzün dolu güzel dizelerdi
kutlarım şiir dostu
saygılarımla