Ayrılık-1- Bazen, hiç sebepsiz, düşüveriyorsun aklıma birden, kor gibi Gecenin en umulmadık bir yerinde, uyku kaçıran firari Saatlerin sere serpe kuluçkaya yattığı, sevdanın koynunda Yalnızlığın başkaldırısında, isyanında, işte tam o anda Çatlatıverip yüreğimi Perperişan, o en hassas yerinden Oturuyorsun beynimin hasret kıvrımlarına, yangın yeniden Konfeti yıldızlar dökülüyor teninden, hınzır duygularıma Boşalıveriyor renkarenk bir ışık, körmavi bakışlarıma Ilık bir su gibi akıp giriyorsun duyguların haramına İnce bir sızı oluyorsun da süzülüveriyorsun kasıklarıma Usulca, tenimde dolaşıyor, bir türkünün nağmesinde ellerin Ellerin titrek, ellerin ürkek, ellerinde kocaman bir yürek Bir çift kumru süzülüyor avuçlarımıza yırtıp karanlığı Ürperiyorum, ürperiyor ta saç diplerim, gözlerim kapalı -II- Bir masal gibi başlamıştı her şey Hiç beklemediğim bir anda Sağanak bir yağmurdu altında ıslandığım duygular Çoktan kapatmıştım oysa yarına ait sayfaları Aralamasaydın Umut olmasaydın Cevap olmasaydın Ses olmasaydın İnkar eden olmasaydın Bir ucu yanık asker mektubu gibiyim şimdi Sağ üst köşesinde adın yazılı, yıldızlı __________Senin için * Hiçbir zaman postalanmayacak ve hiç haberin olmayacak bendeki senden Özlemlerim, insanca zaaflarım olacaksın belki zaman zaman tekelimde Şimdi olduğu gibi, şiirlerimin öznesi Büsbütünüm Seninleyim Ya sonra! III- Toz pembe oluyor dudağımda açan gülümseme Gözlerin gözlerime değdiğinde Gözlerim büyür gözlerinde Nefesin nefesime değdiğinde Nefesim kesilir nefesinde Gitme! Canıma can ektiğinde Kal! Kızıl bir gül kanıyorsa da düşlerimde Kızıl bir gül kanıyorsa da düşlerimde rüya bozan Prematüre sevdaların küvezinde bir umuttur kan Cana can katan Umut -IV- Bazen hiç sebepsiz düşüveriyorsun aklıma bir kor gibi Beynim göç ediyor o zaman sınır dışı bakışlarına kaçak Matematikler altüst oluyor hesaplarım tutarsız Çalışmıyor hiç bir fizik kuralı hepsi mantıksız İsyanlarındayım Sözüm geçmiyor duygularıma Yapışıp yakamdan silkelemek gelir seni içimden Ellerimin düğümünü çözemem Seni düşünmek seni istemek seninle olmak Suç sa! .. Neden Dönüp dolaşıp hep sana çıkıyor bütün yollar kayıtsız şartsız Sürgün edilmiş imge fakiri şiirlerin kanayan dizelerinde Bu şiir biter mi dersin Tutuklu bulunduğum sürgün mavilerde Ya da bu şarkı Ya da! .. -V- Hangi şiiri kim bitirebildi Hangi şarkıyı kim susturabildi, gönülden bestelenen Kurşun yarası gibidir aşk yüreğe saplandığında İlk şoku atlatınca başlar ağrısı sızısı Kurşun çıkar izi kalır bir yerlerde Kabuk bağlar yaralar Küle dönüşür içindeki yangın Yağmur öncesi romatizma sancısı gibidir a y r ı l ı k l a r Lodoslarda kendini ele verir Tırnaklanır işte o zaman bilmem kaçıncı kez Kabuklar kopartılır yenibaştan Sil baştan kurşun yağar yüreğine Alır götürür yağmurlar seni bir papatya falına Hani hep ‘seviyor’ çıkıyordu ya sonunda Ortasına bir türlü M koyamadığımız, yakıştıramadığımız S e v - M - i y o r Beynim göç ediyor yine bir yerlere Kime ne Bütün suç Papatya fallarındaki M de ______ Rüzgara verdim küllerimi şimdi Estikçe, kor alevleniyor___ Nurten Altınok . |