ÇOCUKLUĞA ÖZLEM
ÇOCUKLUĞA ÖZLEM
Çocukken her şey bir başkaydı Ağaçlar, çiçekler, kuşlar Sanki her şey başbaşaydı Hayvanlar, otlar, taşlar Şimdi öldü o pespembe hayaller O şen şakrak halimizden eser yok Kâbus oldu gördüğümüz rüyalar Uykusundan fırlayanlar pek çok İnsan büyüdükçe derdi büyüyor Savaş, terör, geçinme, enflasyon Sorunlar birbirini kovalıyor Gürültü, patırtı, sansasyon İnsan düşündükçe dalıyor gama Oysa çocuk aynı algılar her şeyi Büyümek mecburi kabul ama Bazen büyümemek daha iyi Sıkışınca hep teselli ediyor Çocukluğa ait küçük bir anım Günlerim hep geleceğe gidiyor Çocukluğa özlem duyanlardanım İhsan POLAT 17.07.1992 İspir |