HİCRAN
Ne var ki maziden gözlerin kaldı
Gülüşün aklımdan çıkmıyor Hicran Kalbimi sonsuz bir ummana saldı Gittiği o yerlerden dönmüyor Hicran Topraklar çaresiz,çiçekler suskun Gül boynunu bükmüş,bülbüller mahzun Sensiz gönül bahçem yağmurdan yoksun Mevsimler eski tadı vermiyor Hicran Halini arz etsen gittiğin yerden Sadece bir kaç satır helalinden Gözlerim yollarda bilki şimdiden Postacı sana mektup yok diyor Hicran Hasretin cehennem kurdu sinemde Vuslatın ki hesap sordu gölgeme Seyirci kalma artık gördüğüm zulme Alkışların yaramı sarmıyor Hicran Artık ölüm bana kara sevdalı Ömrün kıyısına çektim sandalı Gel gör Azrail’in tuttu inadı Senden önce canımı almıyor Hicran |
Vuslatın ki hesap sordu gölgeme
Seyirci kalma artık gördüğüm zulme
Alkışların yaramı sarmıyor Hicran
Artık ölüm bana kara sevdalı
Ömrün kıyısına çektim sandalı
Gel gör Azrail’in tuttu inadı
Senden önce canımı almıyor Hicran
evet
o yoksa her duygu anlamsızlaşıyor.
beğendim yine.