Annemmm… Sakın Sen Ağlama!!!

Anneciğim, bu sabah Metris cezaevinde anneler günü nedeniyle açık görüş var. Metris de bayram var, sabah traş olduk, temiz elbiselerimizi giydik, arkadaşlarım: Murat, Hakan, Kemal, Şehmus, Antony, Abdulkadir’le seni bekliyoruz anne….

Anneciğim ben çok şanslıyım, çünkü; Sen varsın, annem var, onların anneleri yok, Gece kızlar koğuşunda biri sabaha kadar ANNEMMM diye bağıra bağıra ağladı, uyuyamadık, Hepimiz gizli gizli ağladık, çok heyecanlıyım, anneler gününde elini öpeceğim…

Arkadaşlarımı sağcı veya solcu diye sakın ayırma anne.. Sen hepimizin annesi ol, hepimize sarıl, hepimiz senin elini öpelim, hepimizi bir anne gibi bağrına bas.. Hepimize "oğlum" de…

Biliyorum sen yine; bir elinde Türk bayrağı, bir elinde Atatürk resmi geleceksin, bizlere sarılacaksın.. Kucaklayacaksın, o kapıdaki piyade askerlerini de unutma… anne onlarada sarıl… ama anne sakın sen ağlama..!

Sen ağlarsan biz burada dayanamayız anne..!! Bekliyoruz..

Annnnemmmm....

Can Akın

Bir düş kurdum
Ben Metris’teyken
Hani olur ya
Düşlerim gerçek olur
Gün olur harman olur
Sıradan bilinenler
Belki de unutulanlar
Bir düşe gelir
Gönlümde dilek olur
Gerçek olur.

Sabahın gelişini düşledim
Zindan karası
Bekleyişlerin arasından
Aah keşke dedim
Bir gün bir sabah
Güneşe "Hoş geldin"
Geceye "Elveda" diyebilsem
Demir parmaklıkların gölgesi
Kederli alnıma vurmadan,
Yüzümü umut yıldızlarına,
Başımı senin vefalı dizlerine,
Yaslayarak uyuyabilsem.

Varsın böcekler gezinsin üstümde,
Çocuklar bağrışsın başucumda,
Yağmurlar yağsın, içimin çiçeklerine.
Şu dört duvar arasında
Bir sandalye ve kırık bir yatak
Yolumu kesmeden.
Seninle el ele
Özgürcesine sarılarak
Bir gün dolaşayım
Ayaklarım patlayıncaya kadar

Üzerimde yalnızlık hırkası olmadan
İnsanlık kıyafetimi giyerek
Özgürlük kokusunu sürerek
Yaşam ırmağında bir damla olarak
Seninle ölümüne bir kez,
Doyasıya akabilsem, coşabilsem

Bir düş kurdum
Ben Metris’teyken

Can Akın