KATLANAMIYORUM SEVGİLİ
Hani akşamları bin bir sabırsızlıkla
Beklerdin ya yollarımı iş dönüşü. Kapıyı açar açmaz,bir çocuk edası ile, Buse lere boğardınya yorgun çehremi, Başlardın anlatmaya bir bir , Neler yaptığını yokluğumda.. Sarılır boynuma, derdinya hani Katlanamıyorum gün boyu yokluguna, Dur,dur birkez daha sarılayım boynuna... Soğuk kış gecelerinde, Zamanın akışına aldırmadan, Doyumsuz sohbetler ederdik bilrlikte. Sırnaşık kediler gibi sokulur koltuk altıma, Üşüdüm sevgili, Hadi sarıl ısıt beni. Her geçen gün,bir önceki günden, Daha çok seviyorum seni... Ğittinya ardına bile bakmadan Sildinya ne varsa sevdadan yana yaşanan, Bize ait ne varsa topladın gönül raflarımdan Yok artık yok be sevgili!! Ne yolumu bekleyen, Ne üşüdüm ısıt beni diyen o sınaşık kedi. Koltuk altım boş hala, Sen gittin gideli kimseleri beğenmedi. Şimdi ben katlanamıyorum sevgili, Gittigin günden beri, Her geçen gün Bir önceki günden daha çok özlüyorum seni |
Gelip gelmemesi bir tarafa...
Beklenmeye değer olduğu için beklersin
Kapıyı araladı, onu bekliyordu kitaplık, masa, sandalye ve bir buket kurumuş çiçek.
-Sevildiğini bilmesi gerekiyor.
-Galiba.Çünkü beklemek ne demek biliyordu.
-Sevilmek olunca bekleniyor öyle mi!
-Hayır! Beklemek olunca sevilemiyor, böyle