Bir Rüzgar Sesinden...
Harabe uçlara saklanırken yüzüm
Sen uçsuzluğa hapset kendini Buğulu anlarımızı çekme inzivaya Tahammülü zor bir yokluğa Alnından kanama ben gibi İçin taşmasın göz kapaklarından , Aşkın ucuz avuntularıyla aldanma sen. Derme çatma yaşanan anlara düşüp Bir yokluğun nöbetlerini tutma geceler boyu Soluk üzüntüler oturmasın gamzelerine Dimağına değmesin sular ızdırap kasesinden Avuçlarına da dökülmesin gözlerinin birikintisi Dik dur Secdeye varırsa yüzün, ıslanmasın bir rüzgar sesinden Sinmesin içine mahzunluk payesi Tebessümün, apansız bir aşk için solmasın Ne sen ağlat ceylan gözlerini Ne de gözlerin içini kanatsın Bakma bana ya hu Suretine yazdığım şiirlere aldanma sen Hiçbir söz yokluğun kadar acıtmıyor zaten Hicran, en rağbet yerinden vurunca insanı Alnından kanayınca yazgısız bir isim uğruna Böyle yaralanıyor işte yüreğin meşrebi Böyle ölüyor insan her cümlenin sonunda Kanlar damlıyor gönül kafesinden Ve şair seni çağırıyor Bir rüzgarın bu/sesinden. Hasan Sağcan |
hasansağcan tarafından 4/10/2009 11:17:50 PM zamanında düzenlenmiştir.