NARGİLEDE KÖZ GİBİ...doğrudur usandığım doğrudur tükendiğim nargilede köz gibi nefesim marpuçta kalan son demdi sesimi son fokurtuya ekledi köhne zaman tükendi gitti gidiyor tutunduğum an’ın güne dair sebebi doğrudur yorulduğum hem ölesiye artık aşikârdır saklamıyorum kendimi çektim sır perdelerimi gönül gurbetimin dağlarına çöken hasreti hazan istilâsı mevsimlerimi ki şarap tortusu misali bir gençlikti o bitti ... nasıl isterdim sıradan kendi halinde bir dünya ve o dünyada karınca kararınca sade güzellikleri ... doğrudur delirdiğim rivayeti ve kerâmeti kendinden menkul aklım yitti ömrüm duraksız gidişlere sorgusuz bitişlere beşik kertmeli zincirlemek istiyorum kendimi vefâ rıhtımına kalmalı artık biteviye gitmemeli doğrudur yanıldığım ben aşka adamıştım ya kendimi gönlümü yüzdürdüğüm durgun göllerin derinliğine saklamıştım ya şiirilerimi o âsude hallerimi o giz dolu en sevdiğimi ah ben... karşılıksız soruların sebili sağır duyguların anaç mendireği nerde benim yaslandığım duvarlar hani işte ondandır doğrudur tükendiğim nargilede köz gibi... CEYDA GÖRK 8 nisan 2009 "an gelir vazgeçilir yardan, yaşamaktan...işte öyle bir şey bu şiir..." |
marpuçta kalan son demdi
sesimi son fokurtuya ekledi köhne zaman
tükendi............Üstadem her kelime yüklü, her kelime engin ve derin. Nezih ve muhteşem bir şiir akıp gelmiş yüreğinizden...
Güzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
kaleminiz susmasın.
Saygılarımla..