Yüreğimle dilim arasında, derin bir sessizlik var şimdi
türkülerin hüznünde, gece dönüyor yine şafağa
hangi umut yoldaş olacak doğan güneşe
heba olan sevdalar nerede can bulacak şimdi
Boşunamı açmıştı bahar çiçekleri yürekte
gölgedemi kalacak yine sevdalı gönüller
hangi gözler bakacak umut dolu düşlere
suskun duvarlara,karanlığa hasretliğimiz nedendir.
Yazık gönülden dökülen bunca sevda sözüne
aşka susamış sır dolu gecelere çok yazık
gözünden süzüleni yaş sanma sakın
bedenleri ıslatan yağmur değildi’ki
damla damla aşktı, o masvavi gökyüzünden akan
dokundukça tenine alev alev yakan.
Sana küçük gelen benim sevdam değilmiydi
şimdi isyanın kime ne faydası var’ki
can yakıyor dilden düşenler
bende insanım işte,
benimde acır bir yanım
bazen savrulur kalırım bir köşede
bazen kan olur akarım kendi içime
bende insanım işte..

Tufan genç