Bu şiirim sevgili dostum İbrahim Coşar’ın bana ithafen yazdığı aşağıdaki şiirine cevaben yazılmıştır.. Yüreğin ve kalemin esen kalsın sevgili Coşari, Saygılarımla..

Gem vurma dostum

H. Hikmet ESEN ağabeyime

Şiiri yazarken şair yüreği
Tamamen özgürdür bölmez heceyi
Gündüze çevirir her bir geceyi
Sakın ha kaleme gem vurma dostum

Her şair fikrini söyler şiirle
Kendi doğrusunu eyler şiirle
Yanlıştan kurtulur beyler şiirle
Sakın ha kaleme gem vurma dostum

Her kalemin belli akışı vardır
Her şairin ayrı bakışı vardır
Her sözün ayrı bir yakışı vardır
Sakın ha kaleme gem vurma dostum

Yazarsın şiiri okuyan okur
Herkes yazılandan nasibi alır
Kalbi fesat olan yollarda kalır
Sakın ha kaleme gem vurma dostum

COŞARİ’ye örnek oldun her zaman
Yazdığınla kalbe doldun her zaman
Doğrulara giden yoldun her zaman
Sakın ha kaleme gem vurma dostum

İbrahim Coşar


Gem Vurmak Üzerine..
*
Kimbilir kaç gece
Kaç heceydi ömrümde.
Seneler bir dile gelse
Gem vuran ben değilim
Gündüz dediğin zaten
Gecelere kafiye..

Umudu da hüznü de biriktirdim cebimde.
Doğru bildiklerimi taktıkça yelkenime
Suyun üzerine de yazdım
Sahillere de döşedim
İçimden geldiğince
Kumdan kalelerimle..

Direnemeseler de
Zamanın öfkesine
Denize, rüzgarın esintisine
İzleri hala bıraktığım yerde
Saklanır gölgelerde..

Kimi zaman İzmir’de kanatlandı yüreğim.
Umuda çiçek açtı Samsun’da kimi zaman
Havasını koklayamadan
Savruldum rüzgarlara
Yaktı gemilerimi zaman
Hiç anlamadan..

Kimbilir kaç gece
Kaç heceydi ömrümde.
Bölmeyi beceremesem de
Buldum kafiyemi sonunda
Sevdamın ölçüsü çöktü şiirlerime
Kendi veznimce..

Hüznüm hala ceplerimde.
Ne umutlarıma gem vurdum
Ne yüreğime senelerce.
Hala yorulmadım
Kürek çekmekten
Yaşam gem vuramadı denizlerime..

Kalem,
Benim kalem.
Yazarım içimden geldiğince
Bakmayın
Tesbih taneleri gibi şiirler dizdiğime
Bir gün imame’ye de gelecek sıra
Gem vurmak kimin haddine..

31/03/2007
...Ayvalık...
H Hikmet Esen