Bu NisanGeçen nisanın ilk günü gibi Seni arıyorum yine Yeni açan çiçeğin kokusunda Konan ilk arının nefesinde Ya da günün ilk kelebeğinde Kanat çırpınışlarındaki sessizliğe bin de gel Dediği her gün umutlarım Bir düşün Farklı yönlere uçan kumrular şahinlere yem Dünlerimden kan damlarsa yarınlarıma Sen gelmemişsindir Oysa şevk toplayarak çığ misali yollarda Her bahar sana geliyorum Ben geldikçe sen gidiyorsun Bir türlü ulaşamıyorum Bitmiyorsun. Hangi talihsiz yazgı emrediyor Hangi efsaneye özenip insafsızca kurşuna diziyorsun Tek manzaram yollardaki renkleri silme artık Hiç istemediğin olur Kendi yanaklarıma dizilirim. Yüzüm asılı kalır uzaklarda Boynumda insafsız bir kement Sırtımı meltemlere dönmüşsem Bir de haber alırsan Yaşarken ölmüşsem Sen gelmemişsindir. Hayallerimi atıp gülümserdi dudaklarım aynalarda Sımsıkı sarardı kollarım sıcaklığını Koklardım en derin nefeslerle saçlarını Hangi derinlere gömdün bilmiyorum Heyecanın kayıp Heyecanım taze Bekleyişim taze Biliyor musun iç çekişleri dostmuş Yerini doldurmaya çalışıyor Saatlerin her sensiz on ikisinde Seni hatırlatıyor Kaldırımın soğukluğuna çökmüşsem her gece Depremlere boyun eğdirmişsen Her şeyimle yıkılmış, harabeye dönmüşsem Sensiz yürüyemiyorsam Geçen nisan gibiyse bu nisan da Yoluma koyulan yokuşları çıkamıyorsam yüreksiz Başkalarına sorma Sen gelmemişsindir. (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
Depremlere boyun eğdirmişsen
Her şeyimle yıkılmış, harabeye dönmüşsem
Sensiz yürüyemiyorsam
Geçen nisan gibiyse bu nisan da
Yoluma koyulan yokuşları çıkamıyorsam yüreksiz
Başkalarına sorma
Sen gelmemişsindir.
NiSAN
'Unuturum' demekle, nasıl unutur, insan?
Baharın sıcaklığı depreştirir, yarayı.
Mutluluğa götüren, aşka çağıran nisan...
O, monoton bir yılın baştan çıkaran ayı…
Onur Bilge