YOL DÜŞLERİ
Bölemediğimiz ne kaldı
Kor olmayı beklerken Günler Acılar Sevdamız Hepsi bölündü Yol düşlerinde Kırmızı bir karınca Parmaklarımda yürüdü Ölümü ve yaşamı bölerken Ben Hasreti Senden öğrendim Bakışlarında ayrılık vardı Bakışlarında Karanlık Karakış Hüküm sürüyordu Dokunuşunda Teninde Yalnızlık haykırıyordu Gurbeti Soluk soluğa Hepsi bölündü Bölmediğimiz ne kaldı Kaderimle Omuz omuza |