Gülşah'a.................. Sokağı’ndan geçerken -hani itfaiyenin önünde ki yokuşlu olanından- O mendebur suratlı köpeğin her sabah havlaması yok mu? Sağır olasım geliyor Gülşah... Sağır olmayı dilediğim "başka zamanlar" geliyor aklıma... Dudaklarından dökülen o birkaç kelime, O birkaç zehr-i zakkum kelime Gülşah! Anlatırken E’ nin "imkansızlığını" -İmkansızlık- denen kelime ölüme bürünüyordu Anlatırken ölümü yüzünde en üzgün ifadenle Güzelliğin kusuyordu üzerime kara toprak niyetine... Hadi E’ den geçtim Annene ne oldu Gülşah? İlk kez gördüğüm bir ölüm karşısında Ve Ben daha onsekiz yaşındayken... Ayırt edemedim Gülşah Ayırt edemedim yaşayan ölülerin mi Yoksa Gerçek ölülerin mi daha fazla acıttığını? Bilemedim Gülşah, B i l e m e d i m... dilek |