ESKİ BİR ROMANDI
Eski bir romandı çevirdiğim,
Hayatın sayfalarından geçen.... Kimsesiz duraklarda soluklar, Kasvetli sorularda hicranlar. Bazen,derin sularda çaresizlikler, Bazen,beklenmeyen başroller, İki soluklu..hazanla bahar.... Bölüşmüş düşünceler..korkulu rüyalar, Eski bir romandı çevirdiğim. Neler vardı,sararmış sayfalarda Buza kesmiş bir dünya, Kıyılardan açıklarda,koygun durgunluğun ortasında, Eski,küçük bir tekne... Kıyı şeridi İki ışık uzaklarda.Sönecek günle birlikte. Buz tabakası gibi duran gök, Geceden,kaçıp giden Can çekişen ay vardı ötelerde. Gündoğusunda beliren dağlarda, Fırtınanın savurduğu yağmur... Kamçı gibi şaklıyordu,dört bir tarafta... Eski bir romandı, Yaşamdı açıklarda,bir sandalda, Kudurmuş dalgaların sırtında. Bir görünüp,bir yok oluyordu denizin ortasında... Şimdi,olmuştu başrolde deniz.... Bense...figuran olmuştum umutsuz.. Eski bir romanın son sayfalarında. ........ Yağmur,gözlerimin içine yağıyordu Dalgaların arasında. Çatırdadı gök, kızıla kesti bir anda. Uzayıp giden,eskitilmiş kumsalda... Romanın sonuydu,deniz yatışmıştı. Ufukta ise final... Bir garip aydınlıktı.... Eda TÜTER(AŞİYAN052) |