ADIN HEP AKLIMDA ...
Ömrüm seni beklemekle geçti
Şu yıkık dört duvar arasında İsmini sayıkladım durdum günlerce Dönersin diye her gün ümitlendim Artık sensiz alışamıyorum bu hayata Adın hep aklımda kaldı dinmedi bir gün Yıllarca sayıkladım durdum üzgün üzgün Başımda yolmadık tek saç kalmadı Çaresiz kırıldı kalemim gönlüm Sen yokken yitirdim bütün aklımı Kimseler çekmedi bir gün kahrımı Kapandım içime her gün ağladım Kafamı duvarlara vurarak kırdım Seni kaç hayale düşe çağırdım Bekledim bekledim sen gelmedin Bütün hayallerim başıma yıkıldı İçimde başladı her gün derin bir acı İğneledi durdu inmedi içimdeki bu acı Halden anlamadı hasretin yaktı bizi Yolunu beklemekle geçti bu ömrüm Gelip geçene hep seni sordum Sen gelirsin diye hep bekledim durdum Bir gün sitem ettim bir gün ağladım İsmin aklıma geldikçe deli divane oldum Kapalı kapılar ardında seni sayıkladım Ne zaman gelir diye hep yolunu gözledim Şu benim ömrüm seni beklemekle geçti... Hüseyin Yanmaz 16/10/2008 |
yüreğine sağlık
okuduğumu bilmen için yazdım
sevgiler