Yaşam mı şiirden yapılır, yoksa şiir mi yaşamdan?, henüz anlayabilmiş değilim. Ama bildiğim, şair acıdan yapılıyor.

Gecikmiş bir yaz ikindisinden çıkıp
Hafifçe karartılmış akşamına, sonbaharın
Bir de, uçup gelen, tüm geçmişin sayfalarından
Keskin bir bıçak gibi sunulan, anıların
Tam ortasında kalakalmakmış yaşam.

Tıpkı bir fotoğrafın sararması gibi
Kararması gibi tıpkı, bir çarşambanın
Bir de, koşup giden, kanatlarında göçmen kuşların
Suskun bir çığlık gibi düşen sonra
Bir sis, bir fırtına, bir depremmiş yaşam.

Her şeyin çok, ama çok dıştan fark edildiği
Belki bir satır fazlalığı, yada eksikliği
Yada cılız bir mum alevinin titrekliği
Bir de, uzadıkça küçülen bir düş ezikliği
Sonra, BİR YANILGI-BİR PİŞMANLIK-BİR HATA
Tam on ikiden gerçeği vurmakmış yaşam.