Ay Güneşe Sarılana KadarDüş Yıkanılabilir bir şey mi? Hayali sabah akşam tok karnına Birer yudum içsem Hayal kırıklıklarım terkederler mi beni? Beni büyütmeyi görev edinenlerin Gözümde küçülüşlerine şahit oldukça Büyür müyüm hayatın nezdinde? Söylediği yaşadığına uymayanların Maskelerini yırtabilir miyim Makas olmadan, Ellerimle? Kalp Parçalandıkça yapıştırılabilir parçalardan mı oluşuyor? Yoksa sevenin affetme gerçeği, Sevmeyene, hakkı olmayan özgürlükler mi tanıyor? Bu kara bulutları silebilir miyim Süngerle? Güneş tam da ardında, Umudun baş ucunda bekliyor. Ay güneşe sarılana kadar Sevişsin yalanların tenimle Sonra; Git... Beni başbaşa bırak İçi boş bahanelerinle... Tabu Yıkılabilir bir şey mi? Asla dediklerim neden hayat sahnemde? Dur, Koşma öyle Çamurun üzerime sıçrıyor... Ve ruhun lekesini Hiç bir otomatik makine çıkartmıyor.. Yalan, Yenilir yutulur bir şey mi? Doğru bildiğin yollardan Ardı ardına şaşırtıyor Sus, Nafile nefesin Kaderimin hiç bir yolu sana çıkmıyor... Elif SEZGİN |
Yıkılabilir bir şey mi?
Asla dediklerim neden hayat sahnemde?
Dur,
Koşma öyle
Çamurun üzerime sıçrıyor...
Ve ruhun lekesini
Hiç bir otomatik makine çıkartmıyor..
Yalan,
Yenilir yutulur bir şey mi?
Doğru bildiğin yollardan
Ardı ardına şaşırtıyor
Sus,
Nafile nefesin
Kaderimin hiç bir yolu sana çıkmıyor...
dikkat ettim
resimlerin de
şiirlerin kadar ETKİLEYİCİ.