’sen tutar kendini incecik sevdirirdin
bir umuttun bir misillemeydin yalnızlığa’
-CEMAL SÜREYA-



Şasusa

mahşerin ilk gün büyüsü,

/yalnızlık hüzün kumaşından/

dünyadaki herkes bir kişinin yalnızlığını giyiniyor
bu yüzden her yalnızlığa önce -kalbim- oluyor
* ti menya ni smatrite
ya smert’vseh vremyon .*

beni erken nehirlerin ihmali büyüttü
denize dönemedim..
kış resmi gibi kaldım
her vaktin yalnızlığına.

Şasusa

felç gibi indi dağların aşılmaz grameri
yüzümün çocuk yankısına
zamandan önce bir şey’ im .

özlemek bir şehirken
biz o şehre yarından kalıyorduk daha bugün
anlatılarımız bizi hiç anlatmıyordu..

Şasusa

sağır olana şarkım benim

bir nehir gibi geçerken içimizden
hüzünler
kalp ağrısıdır
omzumdaki yangının kötü bir huyla soğuması..

Şasusa

/mutsuzsa insan
önce kendine sürgündür ./

bin rüya rengi gözlerinle göm beni
tanrıdan kalan son toprağa..

hoş gör
terk edilmiş kaderlerin ve çocukların
namusu kalsın hüzünler

çünkü hüzün en önce bir şehirdir
önce yalnızlıklarımızdan gidilir.

..............




*sen bana bakma her vaktin ölüsüyüm ben*

-------------------------- 0 --------------------------




ÖMÜR ÖTER.

-MART 2009-

İSTANBUL...