DERT SOFRAM
Bu akşam kırıldı ışıgım,
karanlıgı yudumladım, batan güneş ümitlerimi, nasılda gömdü gecenın zifiri karanlıgına.. oturdum dert soframa, neler yokki neler.. kadehler dolusu dertler. hasret meze, kedimin mırıltısı, sessizlıgı delen ses, içdim,bir ondan, bir bundan, sarhoşmıyum ne, dert harmanında, dansıma bak hele, baş döndü,diz çökdü, uzandım gecenın koynuna.. fısıldadı kulagıma, korkma... gecen: sevgi babadan, aşka hamile...... garipce 5.4.2007 |
mezem...
tebrıkler
kalemınız dım olsun