GÖZLERİN DEYİP GEÇMEM -1
Ezelden süregelen her canlının sorduğu
Cevabı sırda kalan sualidir gözlerin Mantığı hiçe sayıp havsalayı yorduğu Gerçek şu ki sevdanın mealidir gözlerin Bahtımın gülümseyen mütevazi perisi Yokluğun yok olsun da mühim değil gerisi Orhan Gazi’nin namı Fatih’in hoşgörüsü Yavuz Sultan Selim’in celalidir gözlerin Her hücreme hükmedip aklımı zorlayacak Ruhumdaki ateşi durmadan harlayacak Nurunu kaybetmeden her daim parlayacak Gönül semalarımın hilalidir gözlerin Bir adam ki aşk diye düşmüş iken gümana Gözlerini görüp de nasıl gelmez imana Sitemim sana değil sensiz geçmiş zamana Bin yeminle ömrümün helalidir gözlerin Amansız bir bakışla takılınca ağına İşte o an kuruldu kalbimin otağına Ne de kolay ulaşmış sonsuz aşkın dağına Suya hasret çölümün zülalidir gözlerin Mağlubiyet şereftir duygular oyununda "Esir olmuş hükümdar" yaftası var boynunda Anladım yüreğimin mutluluğun koynunda İçten içe duyduğu melalidir gözlerin İsmail Koray Şimşek |