KANLICA’DA DÜN…Kanlıca’da dün yağmurun grisinde İstanbul ve ben hüzündük büsbütün sevişmeleri yorgun sevdaları suskundu denizle gökyüzünün eski bir şarkıydım küllenmiş bir ateşin son nefesiydim duman duman dolaştım Kanlıca’nın sokaklarında efkârdım bütün nasıl bir hasretti o Emirgân gülümserken gençliğimin karşı kıyılarından maraz sevgimin meczup tutuklusu ve bi-çâresiydim inmeli yüreğimin alıp kendimi o en eski hatıralardan Boğaziçi’nin sevdalı sularına gömüldüm pudra şekerli bir kase yoğurt lezzetindeydi geçen günleri özlemek ve ben nasıl beyhude nasıl hiç yaşamamışcasına bu kadar kolay teammüden kendimi her gün azar azar öldürdüm Kanlıca’da dün yağmurun grisinde İstanbul ve ben hüzündük büsbütün… CEYDA GÖRK 6 ocak 2009 01.42 |
yağmurun grisinde İstanbul ve ben
hüzündük büsbütün...
her nedense hüzünler bizi hep yalnız bırakıyor gönül gözü kimseyi görmüyor
hüzünlerde ögreniyor insan tüm alemleri ve kendisini
yüregine saglık dost herşeyinle harikasın...
slm ve dua ile...