DÜNYA BİR TİYATROŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu sahnede kimimiz baş rolde kimimiz figüran. Rejisör ise malum.
Hüzün basar içimi her gün batımında.
Sensizliklerle dolu bir günün sonunda, Yaklaşan karanlık gönlüm gibi kara, Ürperirim yalnızlığın soğukluğunda. Gelecekten beklenen bir şeyler yoksa. Her yeni gün, bir öncesinin aynı azapsa, Bir başıma kaldıysam şu insan ormanında, Yaşamın ne anlamı var sen olmadığında. Aslında ceza diye verilmiş ömür insana. Doğduğunda ağlamak, işarettir anlayana. Ben figüran, dünya bir tiyatro sahnesi, Yaratanın verdiği rol biter kapanır perdesi Mazeret kabul edilmez, bu işin yok bahanesi. 16. Şubat. 2009 |
Saygilarimla