Özlem Çiçeğe Duracak Kokla
körlüğe savuruyorum
küflü küfürlerimi acıyor canım yalnızlığımda ayak izlerin duruyor gözlerimin önünde sessizliğinde bunalıyorum belâ nerden gelirse gelsin en delice olduğu anlarda sensizliğim dolanıyorken merdivenlerde odalarda sinen kokuları silmedim duruyor öylesine gelince silsin yelde savrulan külleri dağlarken gördüm unufacık kalmış yapa yalnız dilleri ağlarken gördüm çocukluğum kalmış avazım çıktığınca bağırmak isterken harfleri sindirmek zormuş sensizliğe yazılıyor şiirler harfleri sakinleştirmek zor hüzne gebe kalacak gece uçurum dibinde de olsam bul beni de sakın koparma özlem çiçeğe duracak kokla |