YAR KAHRINDA

Bir fırtınaya düşmüşüm,
aşkın rüzgarları savurur beni,
sevda hortumlarında ,boşlukta gibiyim,
gem vurulmaz sandığım yüreğim,
bir çiçek dalı inceliğinde,
kırıldıkça kırılmakta,
yar kahrında,
kaybolmakta ömrüm…

Ey aşk,
kahr’a yazılmış namert yıllara inat,
elâ gözlü huri yüreğinde
bir yudum gülümset,
acılara ram gönlümü,
hazanda lutfet….


Ben,
her safhasında hayatın,
yılları rüşvet verip,satın aldığım,
acılarını gördüm,
ruh ezik,gönlüm kırık,
belli etmesem de…


Kader,
hak etmediğimi ,
sen mi düşünüyorsun,
Tanrımı,
Tanrıysa sustum,
ama sensen sebebini de bana…


Ey mahinur
namert yılların hepsinde,
sırtını döndü kader,
senin yüzünde gördüm sandım ,
kaderin gülen yüzünü,
hayallemişim,
sanmışım…


Hayat,
son olsun hüzün,
ne yüreğime ne kaleme düşmesin artık,
düşmesin ne olur,

Yada ey ölüm,
daha fazla ezdirme beni,
gel al beni ne olursun, ne duruyorsun,
o eski gururum kalmadı,
yoksa yalvarır mı sandın sana,
o eski cesaretim olsa kendim gelirdim,
ah… orada onsuz kalmak olmasa…


DİVANE/ Arif BİLGİN