Bir yanda kaybederken yine o saflığımızla arıyoruz insanlığımızı.
İyi erdemlerimizi itelerken,bir elimizle düşeni kaldırıyor diğer elimiz.
Tıpkı bir yana karanlık çökerken,öbür tarafta güneş doğuyor,evrenselliğinde dünya yinede yüzünü dönüyor ışığa karanlığın içinden.

Umut her daim var...Eğer üşürken bir yürek hatta donuyorken!
Başka bir yerde bir yürek ısınmışsa,onu bulduğu yerde kavrayacaktır...

Seni nerde kaybettik insanlık?
Bence,
üşüdüğümüz yerde...

Yüreğine teşekkür ediyorum.
Bir teşekkürümde,nerede olursan ol insanlığa,
uzattığın eline...

SEVGİLİ DENİZ KIZI,
GÜNÜMÜZDE İNSANLIK MADDİYAT VE KARİYERLE EŞ TUTULUYOR..
EĞER Kİ PARAN, MEVKİN YOKSA SEN İNSAN DEĞİLSİN..
BU YÜZDENDİR Kİ HER YER İKİ YÜZLÜ RİYAKARLARLA DOLDU..
DAHA DOĞRUSU YALAKALARLA DALKAVUKLARLA DOLDU..
EYVAH Kİ NE EYVAH!!!
KAYBETTİK OLMASI GEREKEN ÖZÜMÜZÜ..
ŞİMDİLERDE ERDEMLİK SAYILIYOR..
BU DÜZENİN DEĞİŞECEĞİNİDE HİÇ SANMIYORUM AÇIKCASI..
BUNDAN SONRA SANIRIM SADECE SORGULAMAKLA YETİNECEĞİZ..

SEVGİLER DUYARLI YÜREĞİNE
İNSANLIK ADINA TEŞEKKÜRLER CANIM..
TEBRİKLER...

ÇOK GÜZEL ŞİİRDİ SEVEREK OKUDUM SEVGİYLE GÜLŞEN..

Şimdi çok uzaklarda daha gür seslenirsek belki gelir .

Belki sırası gelmiştir: “Gelecek” için karamsar olmalı mıyız? En azından bunun cevabını vermek, bir varsayımda bulunmak gerekebilir. İnsanoğlunun gün geçtikçe kendisini ve çevresini yok ettiği tezi yıllardır sorgulanmakta. Halen diz boyu süren savaşlarda kullanılan gelişmiş silahların insan zekâsına ihanet ettiğini göz ardı edemeyiz. Gelecekte yine insan zekâsının ürünü olacak farklı farklı aletlerin insanlığın kökünü kazımayacağını kim iddia edebilir.Insanlarda deger yargilarimiz yok oldukca insanligin da degeri yok oluyor.
insancil yanimizi yok ediyor kendi kendimize.ruhumuzu kaybettikce insanligimiz da kaybediyoruz.
seslendirme cok guzel yuregine emegine saglik siir de harikaydi.



SIIR DOSTU tarafından 3/28/2009 3:47:38 PM zamanında düzenlenmiştir.

İnsanlık, ne güzel bir duyguydun sen… Nerdesin!
Hangi yolda kaybettik seni söyle bulalım
Yüreklerimizde onurumuzdun insanlık,
Övünürdük kendimizle senin varlığınla
İnsancıl yanımızla, göğsümüzü gere gere
Seninle mutlu koyardık başımızı yastığa
Ne zaman terk ettin bizi sessizce fark edemedik… EYVAH!

o kadar haklısınızki.insanlık çoğunluğun sadece lugatında sıradan bir sözcük.
bencillik ve riyakarlık o kadar hat safhada ki.onurum,gururum diyoruz ama
karşımızdakinin onurunu hiçe sayarak.insanlığın bu kadar zayıflığı bu kadar riyakarlığı,
gerçekten çok acı.çevremize bakıyoruz herkes iyilik timsali saygılı.peki bu
insanlıktan nasibini almayanlar uzaydanmı geliyor ben çözemedim.
sadece bende sizin gibi EYVAH diyebiliyorum.. rabbim yüreklere vijdan versin...sevgilerle kalın..

İnsanlık, ne güzel bir duyguydun sen… Nerdesin!
Hangi yolda kaybettik seni söyle bulalım
Yüreklerimizde onurumuzdun insanlık,
Övünürdük kendimizle senin varlığınla
İnsancıl yanımızla, göğsümüzü gere gere
Seninle mutlu koyardık başımızı yastığa
Ne zaman terk ettin bizi sessizce fark edemedik… EYVAH!

Maalesef insanlık bağıra bağıra gitti ama bizler farkedemedik.
Güzel dizelerinizi yürekten kutluyorum.
Saygı ve selamlarımla.

Yüreğinize saglık kısa ama okdar yüklü ki kaybetmeye yüz tutan insanlığa yüregin haykırışı ..Biraz birine sinirlensek sende insanlık yokmu deri fakat o insanlığn gerğinide asla yapmayız..Dilerim tekrar her insanın özünde olması gerkli insanlıga tekrar kavuşuruz..Son kelimenizde EYVAH demeye çok geç kalmadan..Şir de Şairesinide tebrik ederim..Saygılarımla..