kosuyorum
kosuyorum gecmşise dogru
cıplak ayaklarımla, nemlı,agır toprak uzerinde kosuyorum gecmişime dogru soguk sert betonlar üzerinde, bir bir anımsıyorum gecmişi koşuyorum koşuyorum ama yakalayamıyorum yakalasamda tekrar yaşayamıyorum o günleri sonra güneşe hasretlik aydınlık gunlere tekra özlem başlıyor, bakmakla yetiniyorum görmeyen gözlerle, sadece bakıyorum, koşsam yakalayacagım bunda ama koşamıyorum yakalayamıyorum gecmişi arıyorum <Photo 1> ((yuregıne söz geçire bliyormusun)) |