Kendine güvenmeyenin en iyi taktiği, susmaktır. LA ROCHEFOUCAUL
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
NİSAN YAĞMURLARI VE ÇAKIL TAŞLARI
GÜLTEKİN
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 977 okunma
NİSAN YAĞMURLARI VE ÇAKIL TAŞLARI
Çocuklarım bakın size ne anlatacağım,
Yağmur altında oynamayın demeyeceğim. Şimdilik öğretmenliği bırakacağım, Ben de çocukluk günlerime döneceğim. Nisan yağmurları yağardı ince ince. Çağırırdık evlerinden arkadaşları. Komşu evinin saçağına girince, Yıkanırdı renk renk çakıl taşları. Sokaklarda seller akmaya başlayınca, Suyollarını açar karıştırırdık. Hep beraber üçe kadar sayınca, Çubuktan gemiler yarıştırırdık. Parlak kahverengi taşlar toplardık. Dalardık çocukça hayallere konuşurduk. En güzel taşı bulunca yerimizde hoplardık. Yağmur altında ıslanarak koşuşurduk. Akşam olup ta güneş batınca, Dilimiz döndüğünce dua ederdik. Yastığın altına taşı koyup yatınca, “Allah’ım, bu taş çikolata olsun” derdik. Kenan DEMİREL |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
NİSAN YAĞMURLARI VE ÇAKIL TAŞLARI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
NİSAN YAĞMURLARI VE ÇAKIL TAŞLARI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
meselci 3
3 Nisan 2009 Cuma 10:47:50
GÜLTEKİNŞiirler coşkulu yüreklerde anlam buluyor. Dost yorumlarınız için çok teşekkürler. Şiir, sağlık ve mutlu kalınız.
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 27.3.2009 10:07:30
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 977
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Çağırırdık evlerinden arkadaşları.
Komşu evinin saçağına girince,
Yıkanırdı renk renk çakıl taşları.
Sokaklarda seller akmaya başlayınca,
Su yollarını açar karıştırırdık.
Hep beraber üçe kadar sayınca,
Saman çöplerini yarıştırırdık.
Parlak kahve rengi taşları toplardık.
Dalardık çocukça hayallere konuşurduk.
En güzel taşı bulunca yerimizde hoplardık.
Yağmur altında ıslanarak koşuşurduk.
Akşam olup ta güneş batınca,
Dilimiz döndüğünce dua ederdik.
Yastığın altına taşı koyup yatınca,
“Allah’ım bu taş çikolata olsun” derdik.
dost
ben de çocukluğuma gittim
...
en güzel yaş çağı
çocukluk halidir
...