İÇİMDEKİ KÖRDÜĞÜM
Yar!
İçimden bir türlü atamadığım, Tadına da bir türlü varamadığım, Bu aşkınla, ben ne yaparım? Önceleri küçük bir çocuğun, Evcilik oynamasıydın benim için. Her hareketinde kendimden bir şeyler bulup Yaşadım, mutlu oldum seninle. Şimdi, gözlerimi Her tavana çaktığımda, Asılı kalıyor hayallerim; Sensizliğim gibi... Hani derler ya! Su, ateş ve kadın korkutur insanı. Vefasızlığın yaradana Hoş varır mı bilmem. Benim en zaaf yanım, Sana olan merakım. Senle olmak bir dert, Sensiz olmak büyük bir külfet demiştim ya! Ne olur affet, değerini bilemedim. Aşkımız için neler söyledim bir bilsen; Sensizliği nasıl tarif ettim, bir görsen… Vurur, ufaktan ufaktan Hasret rüzgarı. Kuytu bir köşeye, Saklansan da bulur seni… Yüz göz olmasan da, Hesaba katmasan da sevgini, Bir kıvılcım olur, Tutuşturur en almaz yerini… Bir şair vardır sevdiğine inanır; Bir şiir yazar uzaklardan bohçasına yamanır. Sonra da alıp kalemi eline, Umutsuzluğa yol alır… Cuma YAT 04.07.2006 Gölbaşı / ADIYAMAN |