ŞİİR GÖZLÜ ÇOCUKŞiir gözlü çocuk Tutku rengi teninde Sağır namlu izleri Her iz nefes beraatı Menzilinde kilitli Ama hep vardı Mühür dudaklı sancısı Ne çok isterdi oysa Alaz olsa da keşke Ama tutuşmasa yarınları Kimsesiz kimlikli şehrin Ağıtçısı olur yalan aşkın Ne zaman yüzünü dönse Bahar, gül, menekşe Çürümüş oysa kökleri Alnındaki en derin çizgilerde Şiir gözlü çocuk Şiiri utanmış gökyüzüne Bir de Erimez kan pıhtısı yüreğe Muğlâk düşler kaçkını Giydiği umutları yamalı Aşka bulanmış elleri Ömürlük can kefareti Yemini var dilinde Yalancı çıkaracak kehaneti… Şükran AY 24.03.2009 |
saygılarımla şükran hm