SANA...bir sonbahardı, aylardan kasımdı gidişin... henüz gün batmamıştı daha, yüzümdeki sahte tebessüm, göz kırpıyordu istemeden, yalnızlığa... bir yaz günüydü ilk kavgamız... giderek değişti bakışların, sonra sıcaklığı kalmamış, buz gibi kollarını farkettim... yok olduğunu anladım, aramızdaki sevgi denen şeyin... yine bir yaz günüydü ilk sitemin, tüm ısrarlarıma rağmen , konuşmak istemedin benimle sanki birşeylere bağırıyordun, içinden sessizce... bir ilk bahardı barışmamız, mahçup bir gülümseyiş vardı, gözlerimde... gözlerinde... usulca özür diledik birbirimizden, ve tüm geçmişten... bir son bahardı... aylardan kasımdı gidişin, henüz gün batmamıştı daha, ve ben özür diledim senden, belki de milyonlarca... gittin... gelmemek üzere belki... ama şu sözün hep aklımda... belkiler bir gün elbettelere döner... ama bu saatten sonra... bana bize ne fayda... |
Birileri hayatı kalabalıkta yalnız yaşarken, biri yalnızlığın kalabalıklaştırmış.
Koca bir serüven, mevsimlere bölmüşsün ki, O ayrı bir hüzün olmuş...