GEL GELMEME İZİN VERHem ömrümde son yıllar, hem mevsimden sonbahar Dışarda bir yağmur var, dünyama hüzün yağar Yine neşe içinde gelip geçti şu ömrüm Seninle aşkımızı kıskanırdı kumrular Dünyaya tekrar gelmek, olabilseydi eğer Tekrar seninle olmak, yıldızlara da değer Yeter bitsin şu ömrüm, gel gelmeme izin ver Sensiz olmuyor artık, Burada hep hüzün var Özledim bakışını, özledim gülüşünü Aynalar kıskanırdı karşımda duruşunu İstemiyorum artık hayatın akışını Ya kendin gel bir daha, ya gelmeme izin ver Mehmet Türkan |
şiirin özü olmuş tümce
sağlıcakla kal