DÖNENCE GÜNLÜĞÜUzakları yürüdüm, yine uzaklar, Gelecek, gelip gelip geçmişe akar, Anladıkça hayatı anlam yitiyor, Yokluk yokluk boşluklar elime konar. Zamanın neresinde, hangi yıldayım, Bilmeden yürüyorum; hep uzaktayım, Gece gündüz ardışık, açar, kapar da, Bense bir dönencenin girdabındayım. Dün dediğim zamana yıllar dayanmış, Boş avuçta anılar boy boy uzamış, Acılar kaldı bir tek, gencecik kalan, Acılar, iplik iplik kalbe dolanmış... Zamandan arta kalan sevinçlerimi, Anlamdan yitip giden ümitlerimi, Tek tek savuruyor ki bir garip rüzgar Bir garip el topluyor çiçeklerimi. Meğer ne serüvenmiş bu garip dünya Hepsi serapmış meğer, hepsi angarya Bir sır görüp sonunda peşine düştüm Bir yerinden tutarak girdim araya... Z. ABİDİN TOPRAK |
Selam ve saygılar Zeynel Abidin Bey ...