Zoraki Namaz Kılan
Uykusu gelir yatsı vakti.
Namaz kılmak zor olur şimdi. ‘Uyuyum biraz kalkarım’ der yatar.. Sabah vakti çıkar anca gözünü açar Tarif edilmez bir yük! Sabahın kazası var. Az sonra diyerek hep en sona koyar.. Vaktinde kılınan namazdır yanımıza kâr.. Zeval e erişmeden sabah namazını kılar.. Öğle vakti girince başlar bir telaş.. Dünya işlerinden kaldırılmıyor baş. Çoğunlukla bahanedir işş , aşş!! ‘Namazı kılayım ’der; kalkayım yavaş yavaş Vakit ikindiye iyice yaklaştı! Oysa hâlâ öğleni kılamadı. Oturduğu koltuk öyle rahattı.. Zor da olsa,kalkmayı başardı. Ohh! Nihayet ikindi de okundu. Öğleni geç kıldığı ne iyi oldu? Oturduğu seccadeden doğruldu. Niyet etti hemen ikindiye durdu. İşteki namaz faslı burda son buldu. İçi tarifsiz bir huzurla doldu. Kılmama korkusundan kurtulmuş oldu. ‘Darısı yarına ’ duası buydu :). Akşam ezanıyla işten çıkar. Trafik yoksa akşamı evde kılar., Trafik varsa da ruhsattan sayar.! Mâlum seferîlik diye bir mazeret var:) Böyle kılar namazı zoraki kılan. Gezme/tozma dedin mi düşünmez bir ân. Kazasını kılsa da ,kurtulur hesaptan !.? Hem vakit sınırı da yok, canı istediği zaman:) |
Güzellikler meydana çıkmış her şey oluruna bırakılarak.
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...