KÂBUS..Karanlıkları yırtıp,aydınlığı veren Rabb’e şükürler olsun…! **KADERE… Kaç gurbetlik sığardı ki bir ömre ? Daha kaç hasret birden çekilirdi ? Ve kaç yürek dayanırdı çilenin böylesine…? Vatandı, anaydı, babaydı… Yetmedi; Dosttu, kardaştı, ataydı… **KENDiME… Gurbet elde tuttuğum, yegâne kandilimi, Cılız mum ışığından, mutluluk ateşimi, Hastane duvarları aldı şimdi yerini… Işte bir gurbet daha Haydi doldur çileni..! **HASTANE ODASI Duvarlardaki haçlar, birken yüze dönüyor, Binlerce İsa olup, çarmıha geriliyor, Kanlar içinde her mıh, Benden medet umuyor, “Ya çek çıkart, yâhut da, Kederden boğul“ diyor… **ALLAH’a Yâ Rab, bu nasıl gece, içimde bu fırtına ? Kim getirdi beni, uçurumun kenarına ? Azrail’in nefesi mi ensemde duyduğum ? Soğuk bakışlarında, sararıp kuruduğum…? Ya bu kilise, bu çanlar, bu tabut… Nerdeyim ben, nerede ezan sesim..? Duy beni Yâ Vedûd..! **AZRÂiL’e İşte..! Yaralı bir kuş gibi, bedenim avuçlarında, Şimdi değil, varayım ne olur toprağıma… Alma canımı Azrâil, Alma bu diyarda… ………………..alma bu di… …………………………..alma bu… …………………………………..al… …………………………………….ma… Setenay.. **Hastanede kaldığım günlerde, kısa kısa yazdığım bu siirlerin, bir aradayken daha anlamlı olacağını düşündüm…Saygı ve sevgilerimle… |
sevgimle