" Gençlik Başımda Duman "bol bir takım almıştı babam seneye de giyerim diye servis ve yolculuk mesafe aradaki köyden medeniyete gözlerim süzdükçe sükse öğrencileri pirinç arasındaki taş gibi kraldım kendi içimde kendimi ezik hissettim okulun içinde bir tren ve vagonları kömür taşırdım onlar yolcu birinci sınıf geçerdi önümden en arkada ben kalırdım sanırdım ki öyle yaparsam kalırdı ne farkım yoğurt ve su okul bardak biz ayran iç dediler de önce biraz daha karıştırsak belki tuzlu tortusu diline değen ister söylen ister beğen beyazlığı ekşisini örtmez tadına bakmayan ayranı bilmez ben de öğrenciydim ama derdimi sormayan görmez kalem kağıt elimde tuttuğum fener oldu öğretmen bak ama ufkum hala karanlık bendeymiş ışık anladım ki düşünmeden öğrenmeye alıştık çizikler dolmuş sıralara Ayşe Fatma köyden yavuklusuz ayrıldım kazımak için sözlükten isim aradım "işte böyle bir durumda " seni tanıdım 04.04.07 Ahmet Ertan GÜRBÜZ ve İlyas YAĞCI İlyas Kardeşim anlattı ben dinledim,Bir O yazdı bir ben böyle bir şiir oluştu.Duygular ona aittir,öğüttük düşüncelerimizi... Kendisine derslerinde ve hayatında başarılar dilerim... Dumanımla... |