küçügüm
Dünyaya geldinde açamadın gözünü
Haykırım ağlayıpda duyuramadın sesini Daha koklayamadın bile annenin nefesini Sen bırakıp gittin bizi küçügüm Kızım gücüm yetmedi seni kurtarmaya çoçuklar kurtarıcı güzüyle bakarlar babaya batan bir gemi gibi bende vurdum karaya sen bırakıp gittin bizi küçügüm yatagin kurulmuş oyuncağin alınmıştı ismin yazılıp kartın basılmıştı dosda akrabaya haber salınmıştı sen bırakıp gittin bizi küçügüm dumanlı daglar bugün çöktu başıma şimdiden hasret kaldım kara kaşına dunyaları degişmezken bir damla göz yaşina sen bırakıp gittin bizi küçügüm bu şíirim dogumdan bir hafata sonar ölen kizimin anisina nihat demir 30 11 2008 |
MUTLULUGUN DAIM OLSUN
SEVGILER