İŞTE BOYNUM İŞTE İP
Takılı kaldı gönlüm, zülfünün tellerine,
Ellerim hasret çeker, kardan ak ellerine, Seni sorup dururum, şu sabah yellerine, Belki senden bir haber, bana getirir diye. Ayrılalı zamanım, nasıl geçer bilemem, Hasret içimi yakar, hep ağlarım gülemem, Ölüm elde değil ki, istesem de ölemem. Aşka eyledim veda, artık yakmasın diye. Bu kışta geçti sensiz, büyür içimde hasret, Şu ayrılık ateşi, arkadan vurur, namert, Hasreti bilmeyenler, diyorlar ne var sabret, Göz yaşımı saklarım, eller görmesin diye. Sevgi suç, sabıka aşk, beni aşk ateşine yak, Fermanım yazılıyor, verilecek hükme bak. Razıyım her cezaya, sen suçlamayı bırak. Bir tek korkum var şimdi, bana küsersin diye. Gömdüm seni gönlüme, orada saklamaya, Hasretini duydukça, açıp ta koklamaya, Aşktan özür dileyip, kendimi aklamaya, Aşktan bir af kanunu, bana da çıkar diye İşte boynum işte ip, durmayın ası verin, Bundan acısı olamaz, gidilecek o yerin, Bakın musalla burada, beni üstüne serin, Siz endişe etmeyin, bu garip korkar diye. |
...
Şiir okunmuyor
.....