Kelebek Kanatlı Ejderha
Gün kabuklarını kırar göğün,
Usul, usul açılır perdeler Küçücük bir kadın belirir Asfalt kokusunda, gülü reyhan Al ve kor adımlar ayak sesleri Ve onlar kadar sessiz yaşanır anlar Dünya dönmektedir, yaşamlar dönüşmekte Islak günün akşamına çoraklar düşer Dünya dönmekte, zaman durmaktadır… Gökyüzü kelebeğe kesmiştir… Sonra bir adam yaşar bu ıssızda Sonra kanatlarında allaşır ince çizgiler Aşk ve ejderha yanmaktadır Şefkat ve hüzünle bir Taşlaşır bütün çiçekler Kelimeler yakmaktadır karanlığı Aşk Ay’dan aydınlıktır Aşk Ay’dan aydınlık Korkmaktadır Ay dahi Karanlığından Aşk’a Notlar 09.09.06 |