UMUT
İLK BAHAR GELİYORDU, BİN UMUTLA.
AĞAÇLAR KUCAK AÇIYORDU GELEN MEVSİME, BİR VİRANE ŞEHRİN ENSESİNDE. HERKES KOŞTURUYORDU UMUTLA KİMİSİ GELİYOR ,KİMİSİ GİDİYORDU.. GÖNLÜ KIRIK BİR GENÇ VARDI ORADA AĞACIN BAKTIĞI PENCERİNİN ARDINDA UMUTLA,AÇ GÖZLERLE BAKIYORDU HAYATA BİR SIKINTISI VARDI SÖYLEYEMEDİĞİ BİRŞEY İSTERSEM İNCİNİR DİYE . HEP UMUT EDİYORDU,UMUYORDU. MUTLAKA! MUTLAKA! BİRGÜN İSTEDİĞİ ŞEYLER OLACAKTI, OLMALIYDI. TEK KORKUSU VARDI..YA ECEL KAPISINI ERKEN ÇALARSA N’OLACAKTI O MASUM ÇOLUK ÇOCUK FUKARA |