Sokaktaki Çocuk
Bir çocuk gördüm sokakta
Yanakları al al. Kış ortasında sokakta Ne kazak var üstünde ne de hırka. Bir gömlek var çok ince Bir yandan elini ovuşturuyor Bir yandan da konuşuyor sessizce: ‘Tartı ,tartı’ diyor. Çocukluğum geldi aklıma Ve birden yaşlar doldu gözlerime. Niyetlendim montumu vermeye Gittiğimde yanına,asaletiyle: ‘Ben alamam’ deyince, Utandım kendimden Ve şikayetlerimden. Meğer olmuşum şükürsüzlerden. Küçüldükçe küçülenlerden. Elimdekilerin kıymetini bildiren Bu çocuk oldu gerçekten. Ne kadar uzakmışım gerçeklerden. Artık duyguları alınmış bu millette, Söz edilemiyor insaf ve merhametten. Uyanmak vaktidir ne olur uyanın gafletten. Uyanalım artık ne olur gafletten. Bencillik ve tamahkarlıktan. Ve çocuklarımızı yani geleceğimizi Kurtaralım kaldırımlardan… |
Bencillik ve tamahkarlıktan.
Ve çocuklarımızı yani geleceğimizi
Kurtaralım kadırımlardan…
KUTLUYORUM KALEM DOSTU
(son cümledeki L harfine dikkat)