Senin hayalini ve özlemini,
Çocukluğumun en güzel anlarında,
Yarım kalmış oyunlarımda,
Ve,en çok sevdiğim oyuncağımda
Büyüttüm yıllarca....
Ama, artık bende biliyorum ki
Arta kalan günlerde senin kadar
Büyütemedim kendimi...
Kanımca;
Ya ben hep küçük kaldım,
Ya da sen büyütemedin beni ..

Sen ;
Çocukluğumun en sancılı köşesinde,
Hafızamda kurmaya çalıştığım,
Ve hiç tamamlayamadığım yapbozlarımın
Kayıp olan parçasıydın ..
Hayallerimin çerçevesiz kısımlarında
Yüzünün bir yanı silik bir resimdir hala..
Küçük ruhumun ;
Neresinde kaybedecektim ve
Neresinde yakalayacaktım seni
Hala bilemiyorum...


Oysa sen ;
Gözlerimdeki silik görüntünde,
Sevdalarını gizlediğin kalbinin,
Çocuk kalan hallerinde döktüğün gözyaşlarını
Oyuncak dolabıma saklamıştın...
Yanağıma kondurduğun son busenin,
Seni benden koparacak bir gidiş bileti
Olduğunu hiç bilemedim...


Şimdi;
Çocukluğumun en sancılı köşesinde,
Hayallerimin çerçevesiz kısımlarına yerleşmiş
Yüzünün bir yanı silik hatırlıyorum seni...
Hasretinle büyüdüğüm bu koca evrende
Gidişinde rüzgara emanet ettiğin ,
Bahar kokunla anımsıyorum seni...
Ve yıkık dökük çocukluğuma dair
Herşeyi....

HAZAN YAPRAĞI 15.03.2009