Kar yağar...
Yazı beklemez umutlarım, düşlerime her ayrılıkta kar yağar.
Sevmeyi bilmez deli kalbim, azat’a kucak açar. Lapa lapa, düşer gözyaşım... Beyazlığı düşer saf gönlüme. Buzulları tutmuştur artık yüreğimde... Bıkmıştır yazın deli sıcağından, Gönlüme yağar koşar adım gelir; yağmasın dediğimiz o kar.. Oysaki severiz biz, Bekleriz yine, hüzünle gelecekse başımız üstüne.. Yağ çekinme deli kar; Alıştık ayrılığa hem de sana. Tuzu oldun ayrılığın... Dök gözyaşlarımın üstüne, serp yalnızlığını. Düşlerimiz yolda kaldı kar.. Çıkartamadık o sağlam o eşsiz saplantıdan.. Kurtaramadık.. Biz bilmeyiz uzun aşklar, Bilemeyiz, Kıra çaldı aşkları üşüdük. Yola cıktı o aşklar, çığlar düştü yok olduk... Su olduk güneş olduk, ışık olduk, Eritemedik o aşkları kar.. Her yolu denedik bil! Isıtamadık aşkları, Eritemedik düşleri, Sarılamadık aşklara, Kıra çaldı yanımızı üşüdük.. Çiğ düştü yolumuza kaybolduk.. Hadi sen göster saflığını! Yağdırma artık, bitmeyen tükenmeyen karını. Kardan adamını azat et. Bize sahip cık son seferde, Üşüyoruz... Uzat süpürgeden ellerini, Düşlerimizi kurtar. Kardeleni bu kez görmezden gel. Bize yol göster bize yol aç, Sen saflıksın, Beyaz düşlerin temsilcisisin. Ruhumu karanlıktan al; Gözyaşlarımı buzlardan kurtar. Yap bir iyilik kar, Değiştir renkleri siyaha olan hasretini sil.. Başucumdaki mum ışığında erit kendini, Saçlarıma dağılsın eriyen umutlar, Karanlıkta bile parlar ışığın hadi yap aydınlat.. Son bir adım at kar. Zamanımız kalmadı donuyoruz Ya sar bizi ısıt delice! Yâda düşlerimizi, Umutları, Sevgiyi bırak, Tutsaklığından, Umutlarından çek soğukluğunu, Bir kez olsun neşelendir, Ölüyoruz kar, Eritemedik inan, Yapamadık.. Düşlerimize yetişemedik, Adım bile atamadık.. Bizi aldın içine.. Yazı bekleyemedik Umutlarıma düşlerime yine yağdın kar. Sevmeyi unutturdun yine Sevmenin sıcaklığını kaybettim sayende Soğukluna alıştı bedenim. Üşümüyor artık. Sen şimdi kesersin yağışı. Durdurursun o lapa lapa akan duyguları. Kendini yorma derim bende. Umursama Düşlerimize düştü çoktan çığ Biz çoktan kaybettik Yaşadık alıştık Sevdik unuttuk Ağladık güldük. Bağırdık sustuk İçimize sindi bu ayrılık Mevsimini bize özel yaşadık. Sana doyduk; Bir kaşık daha alacak yer kalmadı inan Ellerine sağlık kar. Kesene bereket. Yağ şimdi durma! Kara karını kara kışını yaşattın gönlüme, Bak yine ağlıyorum Şimdi sana görev vaktidir Şimdi gözyaşlarım içime akmadan Gözyaşlarım beni zehirlemeden Buz etme vaktidir İnsanlara dondum kar Kendime dondum Aşka dondum Yaz gelmez artık ruhuma İlkbahar uğramaz artık bana Sadece sana kaldık kar Yoldaş olduk Kara yoldaş Kar yoldaşı Şimdi bize ne mutlu Neşelerimden arındım bilesin kar. Yağ şimdi. |
dilerim hiç üşümezsin hüzünlüydü selamlarımla