SAHTE İNSAN
Zenginlik kuşatmış selamı keser.
Silinmiş yolumu eskinin tatlar. Özleri değişmiş kalmamış eser. Doldurdum solumu bozulmuş hatlar. İçinde fesatlık kararmış aklar. Gördüğü doğruyu çıkarla paklar. Boşvermiş edebi kenarda saklar. Kalmamış olumu dertleri katlar. Çıkarı varsa önünde büzülür. Kibarlık sahte kalburda süzülür. Parası dünya olmasa üzülür. Yüreğim dolumu hırsından çatlar. Sorarsın derler ki yükümüz ağır. Hakiket söylersin kulaklar sağır. Kuyruğa bastımı yanıyor bağır. Yumurta folumu üstüme atlar. Hesabı sorarsın yolumuz uzun. Peşinden gelirse kınalı kuzun. Geçici dünyada ballanmış tuzun. Paranın bolumu istemem yatlar. Bunlara bakınca yürek yanıyor. Dininden ayrılan hemen kanıyor. Bürünmüş süslere dostu sanıyor. Gösterin yolumu mübarek zatlar. Bencillik dostu bilmezler halını. Güvenme kırar tuttuğun dalını. Selo da uyardı budur yalını. Kırdılar kolumu elimde patlar. lik ] |
Dininden ayrılan hemen kanıyor.
Bürünmüş süslere dostu sanıyor.
Gösterin yolumu mübarek zatlar.
Bencillik dostu bilmezler halını.
Güvenme kırar tuttuğun dalını.
Selo da uyardı budur yalını.
Kırdılar kolumu elimde patlar.
güzel bir şiir tezahür etmiş tebrikler değerli gönül dostu
selamlarımla