Kopuyor Kollarım
yine ayrılık
yine gözyaşı elele verip aşamadık dağları hüzünlü geçti günlerimiz hep kışdı uzaklaştıkça birbirimizden göremedik baharı şarkıları bile yarım söyledik türkümüzü unuttuk umut yeşertecekken acıları büyüttük kumlar örttük üstümüze suyumuzu tükettik koptu sevda bağımız kahroluyorum fırlatıp attın beni birdenbire denize sevmek suç mu ki boğuluyorum çırpınıyorum varmak için kıyıya tutamıyorum dalgaları savruluyorum bir çığlık kaldı geride şimdi yüreğe inen ince bir sızı bir boşluktayım galiba ağlıyorum uzatamıyorum ellerimi kopuyor kollarım ümit atayman |