ruhum bedenime düşman
bedenim unut
ruhum yaşat diyor seni
filizlerin saklı içimde onları besleyip büyüteceğim
taa ki parlak bir güneş sağanak bir yağmur onu keşfedinceye dek........
keşfedilirse söyle bir düşüneceğim
öyle atlamayacağım yunusların mavi denizlerde
en derin yeri bulunca dalmaları kendince oyun oynamaları gibi
hiç düşünmemiştim nedense.
Seninle sonun başlangıcındayken ne yapacağımı
Umutlarım,hayallerim çılgınlıklarım
sana yapacağım kaprislerim
nazların cilvelerim sabırla beklediğim yuvam
evliliğim belki de doğacak küçük sevimli ikimizden bir parça olacaktı
Bebeğim hep içimde saklı kaldı.sonbaharın kuruttuğu sararttığı yaprakların düşmek ve kaderlerine razı olduklarını gördükçe,
Tek tek toplayıp yerlerine geri yapıştırmayı ve yeşermelerini istiyorum
Ne onlar yeşermeye, ne sen dönmeye meyillisin
Böyle bir şey her halde aşk acısı
Daha beteri var mı denemedim
İmkansız burada başlıyor herhalde
Güneşim soldu artık bana gülmüyor
kendi kendini yedin bitirdin diyor
Yaratmaya çalışma artık diyor
Kendin ettin kendin çek diyor
Anladım ki düşene gerçekten kimse acımıyor
O an dostun kalmıyor
Aradığın herkes başkalaşmış senden uzak
Seni dinleyemeyecek kadar yorgun
kendinle bir hesaplaşma başlıyor
ayrılığın hesaplaşması
Bedeli ağır
Cezası ise
sen uzaklara sürgünlüsün
Ben burada mühürlüyüm