VURGUNUM BEN SANA
Bir çığın düşmesi sese bağlıdır
Koptum, davet eden sese vurgunum! Döndüm döndüm... Çılgın gönlüm dağlıdır Sana kavuştuğum için durgunum Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum! Ya acımasızca itmişim seni Ya da paramparça etmişim seni! .. Ne zaman bırakıp gitmişim seni? Arkandan koştuğum için yorgunum Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum! Çığın kalbi vardı, sıcaklığı da... Hücre hücre farklı berraklığı da... Beyazda gizlenen ufaklığı da... Fark edemediğin için dargınım Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum! Büyüyerek, ezip geçtim, her yeri! .. Uzaklaşmasaydın, gelseydin beri! .. Bir ceset olarak girdin içeri Hem mezarın oldum, hem de sorgunum Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum! Onur BİLGE |
Saygılarımla efendim.