BARİgüz farzedildim kuru yaprak ağarmış saç kışa dönmüşüm otuzsekiz yıllık yanılsamaymış ömrüm oysa baharın henüz taze sonucuydum ben taş sanıldımsa da tarafınızdan kaygısız baş kök salmış ağaç, nerden bilebilirsiniz hoyrat elin insafına mahkum bir gülün dalına tutunuşuydum ben otuzsekiz yıllık yanılsamada camisi yok ezanı yok bir diyarda ekmeği zeytini eksik sofrada yalnızın aşka tuttuğu orucuydum ben bari suyum olsaydınız... (22.11.2004) Elif Şebnem Akal |
Ve yine sizden "şiir" okudum. Üzücü "Yorum" kıtlığı arasında...
Kutlarım.