2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
825
Okunma
Sanma ki; senden sonra perişanım,
Dünya bana dar oldu, zindan oldu.
Bu şehirde düştüğüm yerden kalktığım,
Bilemezsin bir hayli zaman oldu.
Sanma biçareyim, mevsim sonbahar,
Sırt veren dostları sandım ulu çınar,
İşim oldu, gücüm, derken geçti yıllar,
Acılar hayatta sermayem oldu.
Seninle ezik, saftım, dil bilmezdim,
Bildiğimi unuttum, kör basiretim,
Bir sır oldu hayat, o an çözemedim,
Körfez bile bahtıma şaşar oldu .
Bu şehir ki; geçmişim, geleceğim,
Doğup, büyüdüğüm, o’dur meskenim,
Bahara döndü iklim ve benliğim,
Çekilen mazi, hüzün yalan oldu.
Cevap Yaz
